Ik mag al meer dan 11 jaar uw burgemeester zijn en komend voorjaar loopt mijn abtstermijn af en ik heb aangegeven voor herbenoeming in aanmerking te willen komen. De herbenoemingsprocedure is al gestart en de gemeenteraad van Drimmelen zal vóóóór het eind van het jaar hier een besluit over nemen. Hoewel het volgens de Limburgse politicus Jos van Rey de normaalste zaak van de wereld is hierover met Jan en alle man te klankborden, gaan we dat hier vanmiddag toch maar niet doen.
Burgemeester zijn is een aparte ervaring. Maar, er bestaan wel wat hardnekkige misverstanden over het burgemeesterschap. Iedereen denkt dat je de baas bent, maar dat is niet zo want dat is de gemeenteraad. Iedereen denkt ook dat je de baas bent van de politie maar ook dat is niet waar, dat is minister Ard van der Steur, zeker nu we sinds een paar jaar Nationale Politie hebben. Je bent als burgemeester wel verantwoordelijk en dat betekent dat als het is goed gegaan dan legt de politie uit waarom ze zo adequaat zijn opgetreden en als het fout is gegaan mag ik dat uitleggen. En dat de prins tijdens het carnaval de baas van het dorp is klopt ook niet, hij krijgt de sleutel, maar er heeft nog geen prins aan mij gevraagd wat hij daar eigenlijk mee open kan maken. Het is ook maar goed dat die zich vooral met de leut bezighouden.
Een burgemeester ontmoet ook heel veel mensen. Zo ga ik op bezoek bij echtparen die 60 jaar getrouwd zijn, vaak samen met Johan van de Vlist van ’’t Carillon. Hij stelt de ondeugende vragen, ik de andere vragen. Mensen vertellen dan graag over vroeger en het is altijd gezellig en leerzaam. Laatst belde een man die 50 jaar getrouwd was naar het gemeentehuis. Hij sprak er schande van dat ik niet op bezoek kwam (want als ik daar aan begin kom ik aan ander werk niet meer toe) en slechts een felicitatiebrief heb gestuurd. Hij foeterde de secretaresse op het gemeentehuis uit en had geen goed woord over voor de gemeente en de burgemeester. Helemaal ontdaan kwam de secretaresse het verhaal aan mij vertellen. Toen zei ik tegen haar, als je weer door zo’’n man gebeld wordt moet je de volgende keer dit zeggen: “"Mijnheer, als uw vrouw het nog 10 jaar langer bij u uit houdt, komt de burgemeester langs, goedemiddag”".
De burgemeester komt vaak uit de politiek maar is niet van de politiek. Hij moet uit de politieke loopgraven blijven. Je voortdurend bewegen tussen politici vergt een bepaalde houding en daarbij is het handig dat je er zelf een geweest bent. Omgaan met aanstormende politieke talenten is een leuk onderdeel van het werk. Het team van Spraakvermaak kent zelfs twee veelbelovende politici, Tim Simons en Arjen van Drunen. Overigens, veelbelovende politici is iets anders dan politici die veel beloven.
De Drimmelse politiek kent een paar boeiende onderwerpen: de jachthavens, de hondenbelasting, windmolens, verplaatste bushaltes, mantelzorgcomplimenten, een zangfietspad en nog zo wat. Het licht springt op rood, het licht springt op groen, in Made is altijd wat te doen……..over het kruispunt. Maar, de gemeenteraad is er uit, het kruispunt aan het eind van de Godfried Schalckenstraat wordt een rotonde, de stoplichten gaan verdwijnen. Het licht gaat langzaam uit, maar ja, langzaam dovend licht past wel bij Godfried Schalcken.
Ja, ja er worden ferme besluiten genomen. Dat moet je als burgemeester ook regelmatig doen. Soms ben je de boeman als je drugspanden sluit, iemand tijdelijk uit huis laat plaatsen of boetes uit deelt aan de horeca. Dan weer ben je de burgervader als je op bezoek gaat bij een 100 jarige, als je een Koninklijke onderscheiding uitreikt of als je langs gaat bij een familie waar iets verdrietigs is gebeurd. De ene situatie vraagt een hardliner, de andere situatie een theedrinker en je moet beide in je verenigen. Iedere burgemeester doet dat op zijn eigen manier en met een eigen stijl. Elke burgemeester is anders, elke gemeente is anders. In de ene gemeente probeert de burgemeester een agressieve uil (een ontsnapt terror-oehoe) te vangen en in Drimmelen kon ik 2 jaar geleden achter een giftige cobraslang aan. In de ene gemeente wordt de burgemeester in haar eigen raadzaal door haar partner ten huwelijk gevraagd, in de gemeente Drimmelen gaat dat echt never nooit gebeuren (Heb je dat goed begrepen, Nanda!). In een andere gemeente wordt de burgemeester verliefd op de gemeentesecretaris, in de gemeente Drimmelen acht ik dat uitgesloten. In de ene gemeente zet de burgemeester een prima tijd neer tijdens de Singelloop, in de andere gemeente komt de burgemeester als laatste binnen op zijn racefiets tijdens de triatlon van Terheijden. Maar we weten allemaal hoe dat komt, hèè Harry.
Burgemeesters ontmoeten elkaar vaak omdat ze ook vaak samen de regio besturen, onder andere op het gebied van politie en brandweer. De burgemeester van Amsterdam ontmoet ik niet zo vaak, maar jaren geleden kwam ik Job Cohen tegen die toen burgemeester van Amsterdam was op een congres. We stonden samen voor het koffieapparaat. “"Waar ben jij burgemeester”" vroeg hij. “"In Drimmelen, Drimmelen aan de Biesbosch”" zei ik. “"Dat klinkt mooi”" zei Job. “"Dat is het ook”" zei ik. En het toeval wil dat er een paar overeenkomsten zijn tussen Amsterdam en Drimmelen. “"Oh ja?”" zei Job verbaasd. Ja, jij hebt een Herengracht, ik heb een Herengracht, jij hebt een Kalverstraat, ik heb een Kalverstraat, jij hebt een Zeedijk, ik heb een Zeedijk, jij hebt een wethouder die Marijke Vos heet, ik heb een wethouder die Marijke Vos heet. Maar er is maar een gemeente die een Herengrachtconcert heeft en dat is Drimmelen. Hij kon er wel om lachen.
Het is prachtig om burgemeester te zijn. Er zitten heel veel kanten aan dit mooie ambt. Een burgemeester is beurtelings boegbeeld, bestuurder, boeman, burgervader en boel bij elkaar houder. En dat allemaal in éééén persoon. Je moet er wel tegen kunnen dat er altijd op je gelet wordt. De kliko op tijd buiten en met de juiste kant naar voren zetten, want anders krijg je opmerkingen. Het achterlicht van de fiets van de burgemeester moet het altijd doen. En nooit als laatste de kroeg verlaten( dat lukt mij hier soms te nauwer nood).
Je moet er ook tegen kunnen dat je 7 dagen in de week en elk uur van de dag burgemeester bent en daar op aangesproken kan worden. Zelfs op vakantie. Een aantal jaren geleden waren mijn vrouw en ik op vakantie in Kroatië. Wij bezochten een mooie oude vestingstad in de heuvels en de temperatuur was 25 graden Celsius. Er kwam een jong stel met twee kleine kinderen langzaam op ons af lopen: "Bent u de burgemeester van Drimmelen?” vroeg de vrouw. "Jazeker, dat ben ik”, antwoorde ik. "Ik herken u aan uw vrouw”, sprak de jonge inwoonster van Made zo bleek al snel. Echt gebeurt. Dit kan natuurlijk van alles betekenen, in ieder geval dat mijn vrouw zich onder alle omstandigheden weet te kleden. Maar vermoedelijk betekent het ook dat ik er als Jan de toerist bijliep en dat dat op het eerste gezicht niet paste bij het beeld van een burgemeester. Het betekent ook dat je als burgemeester je nette pak wel uit kan doen, of je ambtsketen thuis kan laten maar dat je voor jouw inwoners altijd op ieder moment de burgemeester bent. En dat begrijp ik en dat heeft ook wel iets moois. Het is bijzonder en een voorrecht om burgemeester te zijn, zeker in deze mooie blauw groene gemeente Drimmelen.