Al mijn gehele bestuurlijke leven ben ik – direct of indirect – betrokken geweest bij de ouderenzorg. In mijn tijd bij de provincie Zeeland bestond de wet op de Bejaardenoorden nog. Als Statenlid heb ik de omvorming van gedateerde bejaardenoorden naar nieuwe verzorgingshuizen meegemaakt en als gedeputeerde voor de zorg de omzetting van verzorgingshuizen naar woon-zorgcomplexen. Altijd een gevoelige materie voor bewoners, medewerkers en bestuur. Er is veel veranderd sindsdien. Qua financiering, planning, bevoegd gezag, zorgzwaarte, sturingsfilosofie en de gemiddelde leeftijd van de cliënten.
Het woord bejaardenoord is een woord uit de vorige eeuw en zelfs het woord verzorgingshuis dekt de lading al lang niet meer. Zorgcentrum De Wijngaerd gaat mee in de vernieuwing van de ouderenzorg. Daar zijn wij als gemeentebestuur natuurlijk heel blij mee. In Terheijden staat een redelijk nieuw woonzorgcentrum, Antonius Abt, in Lage Zwaluwe is de bouw van de nieuwe Ganshoek inmiddels gestart en vandaag hier in Made maken wij de officiële heropening mee van zorgcentrum De Wijngaerd. De intramurale organisaties op het gebied van de ouderenzorg in de gemeente Drimmelen hebben oog voor vernieuwing van de zorg voor ouderen. De kwaliteit van de zorg staat als goed bekend en de zorgcentra spelen een belangrijke rol in hun verzorgingsgebied.
Zo ook De Wijngaerd. De bewoners die tijdelijk in de Buurstede/Volckaert in Oosterhout hebben gewoond zijn terug in Made, het interieur hier is gemoderniseerd en verfraaid en de buitenkant heeft een spraakmakend uiterlijk gekregen. Dat is niet één, twee, drie vanzelf gegaan. Er is een behoorlijke aanloop genomen. Ik herinner mij nog een brainstormsessie in maart 2008. Het nieuwe zorgcentrum De Wijngaerd zou het middelpunt worden van een bruisend en gastvrij plein in Made. Al de genodigden van die bijeenkomst mochten meedenken en dromen over een nieuwe stedenbouwkundige opzet van dit deel (of eigenlijk Den Deel) van Made. De fantasie kreeg de vrije loop. Alle stedenbouwkundige losse eindjes van Made zouden in één keer allemaal worden opgelost.
Als bestuur en directie van een zelfstandige stichting die één zorgcentrum beheert, bouw of verbouw je meestal maar een keer zo’n zorgcentrum in je werkbare leven. Dan is het goed om een bouwpartner er bij te halen, zoals Zwaluwebouw, die het kunstje al meer heeft vertoond. Door de opgedane ervaringen, de mogelijkheden van het bestemmingsplan en de grenzen van de financiële mogelijkheden is dit gerenoveerde gebouw de nieuwe Wijngaerd geworden. Een gebouw dat er mag zijn. Een gewaardeerd instituut in Made met vele medewerkers en vrijwilligers, een centrum voor dagbesteding en een centraal punt voor de verdere zorg in het dorp en voor de zorgwoningen rondom De Wijngaerd. Een voorziening om trots op te zijn.
En dat zijn we dan ook. Vanuit het gemeentehuis is aan alle kanten meegewerkt en meegedacht met de planvorming, zowel bestuurlijk als ambtelijk. Past het binnen het bestemmingsplan, waar komt de tijdelijke huisvesting, overleg over de omgevingsvergunning, de brandveiligheid moet in orde worden gebracht, afstemming met de reconstructie van de Prinsenpolderstraat, de locatie van de gehandicaptenparkeerplaats, welke gemeentelijke bomen moeten er blijven staan en niet te vergeten de garantstelling door de gemeente van de bancaire lening. Geen populair onderwerp op het gemeentehuis. Want we hebben zo onze ervaringen met garant staan voor andermans leningen. Maar we hebben het toch gedaan. Dank aan de gemeenteraad die bestuurlijke moed heeft getoond. De gemeente ging akkoord, want wij willen het enige aanbod van langdurige zorg in Made in stand houden.
De Wijngaerd is nog steeds een zelfstandige zorginstelling en dat is knap in deze ingewikkelde tijd in de zorg. Met dit zorgcentrum kunnen we in Made weer jaren vooruit. Ik feliciteer de bewoners, de gebruikers, de medewerkers en het bestuur van De Wijngaerd met dit mooie, nieuwe en moderne gebouw en ik hoop dat vele mensen hier met plezier zullen wonen en van het goede zorgaanbod gebruik mogen maken.